Het is een beproefde methode: wil je als vakblad aan de weg timmeren, dan kan een onderzoek met een even heldere als opzienbarende conclusie goed van pas komen. Het inschakelen van een onderzoeksbureau wekt de schijn van onafhankelijkheid en daarna is het zaak de resultaten breed uitgemeten te krijgen in de pers.
Dat neemt niet weg dat de resultaten van het onderzoek van Invictus, uitgevoerd in opdracht van Werf&, een jong vakblad op het gebied van arbeidsmarktcommunicatie, best interessant zijn. Wie de 25 grootste beursgenoteerde ondernemingen van Nederland onder de loep legt, moet bovendien goed beslagen ten ijs komen. En de resultaten van het onderzoek van Invictus stemmen weinig hoopvol. Van de 25 beursgenoteerde ondernemingen maken twaalf helemaal geen melding van enig diversiteitsbeleid in hun jaarverslag of in andere jaarrapporten. Zeven bedrijven beperken zich tot de opmerking dat er een diversiteitsbeleid is. Slechts zes ondernemingen noemen enkele resultaten, maar volgens onderzoeksbureau Invictus blijft onduidelijk of zij met deze resultaten aan hun eigen doelstellingen hebben voldaan.
Deze laatste groep bestaat uit Akzo Nobel, Fortis, ING, Reed Elsevier, Shell en TNT. Akzo Nobel heeft gegevens opgenomen over de leeftijden van werknemers en het aantal buitenlanders. De gegevens van TNT maken duidelijk dat er ook altijd haken en ogen aan deze openheid zitten: behalve inzicht in de percentages vrouwen op verschillende niveaus, maakt het bedrijf ook openbaar wat het percentage gehandicapte medewerkers is. De informatie van ING wijst op een meer doordacht beleid, al heeft dat natuurlijk ook te maken met de aard van het werk: het bank- en verzekeringsconcern maakt in het jaarverslag melding van een Diversity Mentoring Programma en een talentenprogramma voor afstudeerders uit India.
De onderzoekers van Invictus zijn niet erg onder de indruk van de informatie die de concerns op hun recruitmentsites hebben opgenomen. Koos van Leeuwen, die het onderzoek uitvoerde: ‘Ahold verklaart een actief gelijke kansenbeleid te voeren, maar niet wat dat inhoudt. Fortis houdt het kort en algemeen. Philips wijdt een apart artikel aan het belang van diversiteitbeleid, TNT geeft aan 'best in class' te willen zijn in diversiteit; concreet wordt het niet. Shell meldt slechts bij elke vacature een 'Equal Opportunity Employer' te zijn, Wolters Kluwer vermeldt dit ook, zij het slechts op één plaats. Unilever en Reed Elsevier zijn in hun verslag weliswaar vrij breedsprakig over diversiteit. Vrijwel geen enkele van de genoemde werkgevers vindt het de moeite waard de sollicitant te informeren over het beoogde beleid met betrekking tot diversiteit. Behalve dan de vermelding van sommigen dat men diversiteit nastreeft.’
De 25 grootste beursgenoteerde ondernemingen komen op dit punt duidelijk tekort, is de onvermijdelijke conclusie. Vakblad Werf& wijst op een onderzoek van de Intelligence Group, waaruit duidelijk werd dat 28 procent van de ruim 5.000 ondervraagden het (zeer) belangrijk vindt om dergelijke informatie terug te vinden op een recruitmentsite. Onder allochtonen ligt dit percentage begrijpelijkerwijze nog hoger: 36 procent. Het ontbreken van deugdelijke informatie over het diversiteitsbeleid maakt deze ondernemingen minder aantrekkelijk als werkgevers, stelt Werf&. ‘Een formeel beleid waar geen invulling aan gegeven wordt, zal door potentiële werknemers alleen maar met scepsis worden bekeken.'
Over Hans van der Klis
Hans van der Klis is freelance journalist. Hij schrijft regelmatig artikelen voor Managementboek.
