Op werkdagen voor 23:00 besteld, morgen in huis Gratis verzending vanaf €20

Recensie

De roofridders

Een van de eerste dingen die ik doe als ik een boek in handen krijg, is de achterkant lezen. Als die me weet te boeien, zal ik het boek gaan lezen. Als het me niet raakt, leg ik het boek terug. De achterkant van 'De Roofridders' Van Grimbert Rost van Tonningen beloofde me een thriller over overnames en fusies op een ironische manier geschreven. Even dacht ik nog: een managementboek, een thriller? Nu ik het boek gelezen heb, moet ik zeggen dat het klopt.

Eric van Arendonk | 9 juli 2007 | 2-3 minuten leestijd

Het eerste hoofdstuk begint op woensdag 3 mei en het laatste hoofdstuk eindigt op donderdag 8 juni. In deze periode van slechts vijf weken speelt het hele verhaal zich af. Het is naast spannend ook verassend, continu gebeuren er zaken die het verhaal gecompliceerder maken. In het begin vond ik het wat lastig te volgen omdat er veel personages worden opgevoerd. Sommige hebben namen die sterk op elkaar lijken wat het lastig maakt om het overzicht te behouden. Veel tijd om daarover na te denken, is er niet, het boek sleept je werkelijk door het verhaal heen. De ontknoping is pas op de laatste dag, terwijl je zelf herhaaldelijk denkt te weten hoe het zit. Iedere gedachte wordt door het volgende hoofdstuk onderuit gehaald. Heerlijk om te lezen.

Het boek speelt zich grotendeels af in het hedendaagse Amsterdam. Een groot concern wordt belaagd door een vijandige overname. Al snel blijken er meerdere kapers op de kust. ZogenaamDe roofridders die (letterlijk) over lijken gaan en alleen uit zijn op korte-termijnwinsten. Adviseurs, advocaten, financiers en media gaan ieder hun eigen rol spelen in het spannende verhaal. Ten slotte komt daar ook nog eens de politie en de FIOD bij. Het bestuur en de raad van commissarissen proberen in eerste instantie de overname af te houden, maar door dramatische gebeurtenissen is er op het laatst geen houden meer aan. 'De Roofridders' is zeker geen managementboek, ook niet vergelijkbaar met de boeken van Ken Blanchard (zoals 'Wie heeft er mijn kaas gepikt?') of Eliyahu M. Goldratt ('Het doel' of 'De race'). Nee, dit is meer een ontspannend boek. Ik zou er ook niet aan moeten denken dat dit dagelijkse praktijk is. De ironie zorgt voor een lichte spot wat het lezen veraangenaamt. Ik ben blij dat ik het gelezen heb, heerlijk ontspannend tussen alle serieuze literatuur door. Het was dan ook in een paar dagen uit. Het is moeilijk om zulke boeken weg te leggen, omdat je weet dat in de volgenden bladzijdes weer een hoop zal gebeuren. Kortom: is dit een managementboek? Nee, eigenlijk niet, maar het is wel een aanrader. Maar wees gewaarschuwd: er wordt in gemoord. Overspel, verraad en corruptie maken het verhaal compleet en de afronding is verrassend. Veel (ont)spannend leesplezier

Over Eric van Arendonk

Eric van Arendonk RM is docent Commerciële Economie bij de Hogeschool Utrecht (HU), auteur van Neuromarketing en zelfstandig marketingadviseur.

Deel dit artikel

Wat vond u van dit artikel?

0
0

Boek bij dit artikel

Populaire producten

    Personen

      Trefwoorden