Sinds kort staat LinkedIn het toe dat je ‘thuisblijfouder’ bent. Dat noemen ze een periode van ‘professionele inactiviteit’. Daarvoor was je gewoon werkloos voor de buitenwereld, dus deze optie voor het onderbreken van mijn carrière komt als geroepen. Toch durf ik het niet aan te passen op mijn profiel uit angst voor, ja, waarvoor eigenlijk?
Eigenwaarde
De eerste maanden dat ik thuis ben herinnert mijn moeder mij er elke keer aan als we op vrijdagochtend ons vaste belmomentje hebben: ‘Wanneer ga je eigenlijk weer aan het werk?’ Werk. Veel mannen halen er een groot deel van hun eigenwaarde uit. Geen werk betekent dus blijkbaar geen identiteit. Geen trots. Werk betekent status, sociale contacten, ontwikkeling, inkomen en ertoe doen. Tenminste, dat zou niet zo hoeven zijn, maar is in de praktijk meestal wel wat er in de maatschappij verondersteld wordt. Waar de een er het grootste gedeelte van zijn leven van geniet, zit de ander zijn tijd uit, wachtend op het zuurverdiende pensioen. Maar wat gebeurt er met je als je als man helemaal stopt met betaald werk verrichten en je voornaamste zorg is dat de kinderen in leven blijven? Valt daar voldoening uit te halen? En een beetje status zou ook mooi meegenomen zijn.
Hoe zouden andere vaders dit doen?
Vier jaar geleden besloot ik voorlopig te stoppen met werken buiten de deur en thuis voor onze dochter en zoon te zorgen. Nadat het verlof van hun moeder was afgelopen stond ik er overdag alleen voor. Zowel een nederig stemmende als weldadige ervaring. ‘Hoe zouden andere vaders dit doen’, vroeg ik mijzelf de eerste weken regelmatig hardop af. Maar het antwoord daarop bleek teleurstellend: niet.
De 1 procent
Want het zijn er in Nederland bepaald niet veel die hiervoor kiezen. Volgens de laatste cijfers van het CBS minder dan 1% van alle vaders. Maar zo bijzonder voelde ik mij helemaal niet. Thuisblijven kan best eenzaam zijn als je plots geen mailtjes meer krijgt en geen talloze meetings met collega's hebt. Onbetaald werk, dus zorgen voor je kinderen en het huishouden, kan ook behoorlijk saai en frustrerend zijn. Betaald werk is vaak veel makkelijker dan het onbetaalde werk binnenshuis. Overzichtelijker, duidelijk wanneer je succesvol bent, en met (digitale) schouderklopjes. Zorgtaken zijn continu en eindeloos, zonder feedback en ontwikkelplannen of bonussen.
Comfortabele positie
Toch ben ik ervan overtuigd geraakt dat vaders meer zouden moeten zorgen. Er zijn inmiddels talloze onderzoeken waaruit blijkt dat dat beter is voor hun kinderen, relatie en hunzelf. Als vader doe je het nu al snel goed: we zitten als mannen in een comfortabele positie. Of je echt je best doet of maar wat aan klungelt, het feit dat je probeert mee te doen in het huishouden, maakt al dat je het beter doet dan wat er maatschappelijk van je verwacht wordt. We hebben ondertussen allemaal een mening over vrouwen die in deeltijd werken, maar dan zullen we toch ook oog moeten hebben voor de verdeling van het onbetaalde werk. Die verantwoordelijkheid rust namelijk in 90% van de gezinnen voor het grootste deel op de schouders van vrouwen. Loonkloof, iemand?
Handschoen
Zijn de vaders in Nederland er klaar voor om eindelijk de handschoen op te pakken en gelijkwaardig de zorgtaken te verdelen? En zou een thuisblijfvader ooit net zo normaal worden als een thuisblijfmoeder? Uiteindelijk worden we daar allemaal beter van, toch?
In mijn boek De thuisblijfvader staan tien redenen om als vader vaker thuis te blijven. De drie belangrijkste voors:
Voor jezelf - Vaders die meer zorgen hebben minder burn-outklachten en zitten lekkerder in hun vel. Bovendien moet je de rest van je leven nog werken: waarom zou je in die paar jaar dat je kinderen klein zijn niet optimaal van ze genieten?
Voor je relatie - Vaders die meer tijd met hun kinderen doorbrengen hebben een beter seksleven, maken minder vaak ruzie met hun partner en scheiden minder vaak.
Voor je kinderen - Onderzoek laat zien dat aanwezige vaders een positief effect hebben op de gezondheid, zelfstandigheid, zelfverzekerdheid, nieuwsgierigheid, taalontwikkeling, vriendschappen en het leervermogen en zelfvertrouwen van kinderen. Als ouders gelijkwaardig zijn, zijn de kinderen ook minder geneigd om te vervallen in rolpatronen. Dochters van betrokken vaders zijn actiever op de arbeidsmarkt en zoons nemen meer zorgtaken op zich als ze later een gezin hebben.
Over Tim Gouw
Tim Gouw was mede-eigenaar van consultancybureau Go Weekly en reisde daarvoor de hele wereld over. Na zijn besluit om thuisblijfvader te worden verhuisde het gezin naar Spanje. Daar woont hij nu met zijn fulltime werkende vrouw en kinderen in een dorp vlakbij Barcelona.
