In Negotiation Intelligence dagen Katia Tieleman en Laurence Dewaele lezers uit om onderhandelen te zien als een manier van zijn, niet als techniek. Met het NQ-model verschuiven ze de focus van strijd naar waardecreatie. In zijn recensie gaat Peter de Roode daarop in.

Met Wederopbouw laten Leike van Oss en Jaap van ’t Hek zien waarom organisaties steeds vaker vastlopen in complexe vraagstukken en hoe herstel van fundamentele evenwichten nieuwe oplossingen kan brengen. In zijn recensie gaat Nico Jong in op de scherpe analyse en hoopvolle boodschap van dit boek.

Hardnekkige problemen in organisaties lijken vaak onuitroeibaar – net als onkruid dat telkens opnieuw de kop opsteekt. In Organisatieopstellingen – het ambacht laten Leanne Steeghs en Philippe Bailleur zien hoe organisatieopstellingen de verborgen ‘wortels’ van die problemen zichtbaar maken en aanpakken. Met een heldere uitleg, praktische voorbeelden en de door hen ontwikkelde Constellation Canvas bieden ze een nuchtere, toepasbare methode voor inzicht en duurzame verandering.

In AI Agents schetsen Job van den Berg en Remy Gieling hoe kunstmatige intelligentie elke kantoorbaan op zijn kop zet. Het boek is visueel aantrekkelijk en energiek, maar soms meer promotie dan gids. Recensent Marc Jacobs waardeert de toegankelijkheid, maar mist concrete voorbeelden en kritische reflectie op de beloofde revolutie.

Alle ballen op impact van Rini van Solingen biedt praktische handvatten waarmee je direct aan de slag kunt. De focus ligt op het creëren van directe waarde, het optimaliseren van situaties en het realiseren van betekenisvolle resultaten. Impact wordt daarbij gedefinieerd als de toegevoegde waarde die achterblijft na afronding van het werk; dit vormt het centrale uitgangspunt van het boek.

Waarom houden mensen vaak vast aan het oude en verzetten ze zich tegen nieuwe ideeën? In Denk niet aan een krokodil onderzoekt Mike Hoogveld hoe ons brein verandering tegenhoudt. In zijn recensie gaat Jan Hoogstra in op inhoud, stijl en bruikbaarheid van het boek.

Met 101 Beïnvloedingstechnieken laat Nicol Tadema zien dat verkopen geen kunst hoeft te zijn, maar een vaardigheid die iedereen kan leren. Haar boek biedt 101 direct toepasbare technieken om meer invloed te krijgen. In haar recensie gaat Hendrika Willemse-Vreugdenhil daarop in.

In een tijd van wantrouwen pleit Erik Heijdelberg voor een zorgsamenleving waarin wederzijdse hulp en samenwerking centraal staan. In Zorg voor elkaar mengt hij persoonlijke ervaringen met een pleidooi voor echte participatie. In zijn recensie gaat Paul Misdorp daarop in.

Lokale successen in complexe vraagstukken zijn vaak lastig op te schalen. In De logica van de lappendeken biedt Hans Vermaak een ander vertrekpunt: werk vanuit de betrokken mensen zelf. In haar recensie gaat Leike van Oss daarop in.

In Zonder werk vaart niemand wel blikt Aart van der Gaag terug op een halve eeuw arbeidsmarktervaring, met de banenafspraak als belangrijk ijkpunt. Hij schetst van binnenuit de dynamiek van polderoverleg, belangen en beleid. In zijn recensie gaat Hans de Witte-van Mierlé erop in.

In een wereld vol complexiteit, onzekerheid en snelle veranderingen biedt Conducting Narratives een pleidooi voor strategische improvisatie en de kracht van verhalen in organisaties. Zweedse wetenschappers en consultants tonen hoe narratief denken managers kan helpen orde én chaos te hanteren. In zijn recensie gaat Nico Jong erop in.

Sommige problemen los je niet op met beleid of protocollen, maar door gewoon te doen wat nodig is. In Je bent niet de baas, maar je moet er wel iets mee pleiten Marije van den Berg en Nico Groen voor ‘moedig zijwaarts’. In haar recensie gaat Liesbeth Tettero erop in.

In Onder de oppervlakte wil Barbera de Jong lezers helpen de verbinding tussen denken en voelen te herstellen. Met oefeningen, illustraties en reflecties nodigt ze uit tot zelfonderzoek en bewustwording. Recensent Christel Deckers bespreekt hoe dit praktische boek aansluit bij lichte mentale problematiek – en wat haar daarin opviel.

Het nieuwe boek van Sinan Çankaya ‘spettert’. Dat is hoe zijn uitgeverij De Bezige Bij het ervaart. Na wat herschrijven is de bozige toon eruit gehaald, maar het ongemak is niet gladgestreken. Galmende geschiedenissen gaat over de hypocrisie van integratie, over verhalen die wel en die niet worden gehoord en over de worstelingen van klassenmigranten.

Wat als je B2B-sales zou benaderen zoals een échte verleiding? Wat als je zou stoppen met die eeuwige productpitch en in plaats daarvan een relatie zou opbouwen die zo sterk is dat je klanten niet meer zonder je kunnen?

Veel raden van toezicht in zorg en onderwijs evalueren hun functioneren tegenwoordig ook samen met de raad van bestuur. In het boek Handboek Zelfevaluatie biedt Theo Stubbé praktische handvatten voor dit proces. Recensent Christel Deckers deelt haar ervaringen en bevindingen.

Historicus Timothy Snyder verkent in Over vrijheid de vele dimensies van vrijheid, van soevereiniteit tot solidariteit. Met persoonlijke verhalen en scherpe analyses daagt hij lezers uit voorbij negatieve vrijheid te denken. Recensent Freija van Duijne belicht de kracht én de zwakke plekken van dit werk.

Onze democratie is in gevaar, en dat is geen geintje. Het populisme rukt op. Bas Erlings, oud-campagnestrateeg van de VVD, bestudeerde het fenomeen en experimenteerde volop met technieken waarvan populisten zich bedienen. Met als doel goed populisme in te zetten tegen het verkeerde populisme. Hoe hij dat deed en hoe het uitpakte, beschrijft hij in ‘Het spel van de populist’.

In ‘Als geld en succes niet gelukkig maken, wat dan wel?’ pleit Stijn Staes te leven vanuit ons hart en onze eigen weg te kiezen in plaats van gericht te zijn op succes en materiële welvaart. In haar recensie verkent Annemarie Smits hoe we ons hart opnieuw de plaats kunnen geven die het verdient.

Wie wel eens heeft stilgestaan bij de magie van een spreeuwenzwerm, herkent het beeld: ogenschijnlijk chaotisch, maar perfect afgestemd. In ‘De spreeuwenzwerm’ vertaalt Patricia Braat dit natuurfenomeen naar de dynamiek van organisatieverandering. Een inspirerende metafoor, vindt recensent Jan Hoogstra. In zijn recensie legt hij uit waarom.