Reflecteren over je leiderschap - 'Rake taal'

Het boek van Bruin Bourgois telt maar liefst 58 hoofdstukken. Gemiddeld dus 4,3 bladzijde per hoofdstuk. Bij dit aantal kun je vooraf je bedenkingen hebben als je op zoek bent naar diepgang en innovatieve ideeën en inzichten in leiderschap. Maar laat je door dit gemiddelde niet misleiden. Toen het boek op mijn deurmat viel en ik bladerde er doorheen besloop mij enig wantrouwen en cynisme. Maar dat veranderde snel in nieuwsgierigheid en optimisme. Het boek is verrassend breed en diep, terwijl je er gemakkelijk doorheen leest. Naarmate ik verder kwam ontstond steeds meer het beeld van een paraplu; als metafoor voor een overkoepelende kijk op leiderschap. Een kijk die zowel naar binnen gaat als naar buiten. Alsof je op een glazen balkon staat: stevig, transparant, kwetsbaar, spiegelend en houvast.

De leiderschapsindustrie spuugt jaarlijks een oneindige stroom aan literatuur, vlogs, blogs en podcast over ons uit. Zelden maak ik mee dat een boek zo overkoepelend is en zoveel toegevoegde waarde biedt; bijna allesomvattend eng en actueel. Elke leider, maar ook volger, zal zich herkennen in de behandelde thema's of anderen erin terugzien.

Titels van hoofdstukken als ‘Bordjes laten draaien', ‘Bespaar de ander jezelf' en ‘Wees je terugblik te vlug af', prikkelen en nodigen uit ze te lezen. Dit tezamen met de Vlaamse taalmelange maakt dat het boek ‘lekker' smaakt. Niet alleen de titels van de hoofdstukken spreken aan, maar ook de manier waarop Bruin Bourgois schrijft. Een vlotte luchtige pen waarmee hij in enkele zinnen de essentie van een thema beschrijft. Bij mij bleven ze goed plakken en moedigde het aan tot nadenken. Soms ook tot slikken, omdat er zo veel herkenbaarheid in de woorden en zinnen zit; rake taal! Ze deden me teruggaan naar de tijd dat ik zelf organisaties en teams leidde, zette me stil in het nu, als leiderschapscoach en lieten me vooruitkijken naar wat nodig is aan leiderschap in deze tijd.

Waar ik in het begin moeite mee had, was de bladspiegel. De marge bovenaan de bladzijden is beperkt waardoor het lijkt of de letters van de pagina's aflopen. Ik worstelde met het terugbrengen van mijn ogen op de pagina. Dat was even wennen en kostte me de nodige energie. Misschien hebben schrijver en uitgever er een bedoeling mee.

Wat dit boek extra interessant maakt is dat je gemakkelijk kunt schakelen tussen de hoofdstukken. Van voren naar achteren lezen is niet perse nodig. Pak de titels die je aanspreken. Je bent je eigen navigator en gids. Het is een eenvoudig kunstje de meer confronterende hoofdstukken links te laten liggen. Niet doen is mijn advies, want daarmee onthoud je jezelf waardevolle reflecties die je juist verder kunnen brengen.