Triggers

Goldsmith laat in zijn boek Triggers zien hoe je deze prikkels herkent en de baas blijft. Ofwel ‘hoe je je gedrag voorgoed verandert en je wordt wie je wilt zijn’ zoals de subtitel van het boek luidt. De schrijver heeft het niet zozeer over huis-, tuin- en keukenveranderingen, maar over betekenisvolle interpersoonlijke gedragsverandering. Gedragsverandering in relatie tot de mensen in je omgeving. Maar betekenisvolle gedragsverandering is lastig te realiseren. Het lukt alleen als je het zelf écht wilt, aldus Goldsmith. Op grond van zijn ervaringen als executive coach van topmensen uit het zakenleven, heeft hij een aanpak ontwikkeld waarmee iedereen zijn gedrag kan veranderen. De auteur zegt daarover: ‘Je kunt je omgeving niet direct beïnvloeden, maar je kunt wel kiezen hoe je erop reageert. Wil je veranderen, dan zal je zelf gemotiveerd het heft in handen moeten nemen’.

Het boek kent vier delen. In het eerste deel van het boek staat de vraag centraal: waarom worden we niet de persoon die we willen zijn? Dat komt door de alom aanwezige triggers die ons gedrag sturen en gedragsverandering tegenhouden. Goldsmith schrijft hoe je triggers kunt herkennen en hoe ze werken. Triggers zijn er in alle soorten en maten. Variërend van het piepje van je smartphone (even kijken van wie ik een bericht krijg) tot bijvoorbeeld een serieuze waarschuwing van de dokter (u moet echt gezonder gaan leven). Zo zijn er directe en indirecte, onbewuste en bewuste, interne en externe, verwachte en onverwachte en bemoedigende en ontmoedigende triggers. Ook hebben mensen last van ingebakken ‘overtuigingstriggers’ (belief triggers) zoals: dat kan ik wel alleen, als ik het begrijp dan doe ik het, ik heb voldoende tijd (morgen begin ik) en als ik eenmaal veranderd ben hoef ik niet meer op te letten. Het eerste deel sluit af met het ‘Wiel van verandering’. Het beschrijft de vier opties die we hebben als we een gedragsverandering nastreven: positieve elementen creëren of in stand houden en negatieve elementen accepteren of elimineren.

De kern van de veranderaanpak komt in deel twee aan bod en draait om de kracht van actieve vragen stellen. Dit is het ‘geheim van de smid’ van de auteur, want het stellen van actieve vragen creëert optimale betrokkenheid van de persoon die zelf wil of moet veranderen. Goldsmith heeft na diverse onderzoeken en testen zes algemene actieve vragen over betrokkenheid vastgesteld, die je al naar gelang de situatie kan aanpassen:

1. Heb ik vandaag mijn best gedaan om duidelijke (verander)doelen te stellen?

2. Heb ik vandaag mijn best gedaan om vooruitgang te boeken ten aanzien van mijn doelen?

3. Heb ik vandaag mijn best gedaan om betekenis te vinden?

4. Heb ik vandaag mijn best gedaan om gelukkig te zijn?

5. Heb ik vandaag mijn best gedaan om positieve relaties op te bouwen?

6. Heb ik vandaag mijn best gedaan om geheel en al betrokken te zijn?

Inderdaad een mooi lijstje vragen als je op het werk of thuis weer eens in een bepaald gedrag vervalt. Wat heb jij er zelf aan gedaan om de situatie positief te beïnvloeden? Volgens Goldsmith werkt deze aanpak prima en zijn de resultaten in de praktijk keer op keer verbluffend. Dat komt omdat actieve vragen onze commitment bekrachtigen, onze motivatie prikkelen, de nadruk leggen op zelfdiscipline en het gewenste doel (bereiken van het gewenste gedrag) terugbrengen tot behapbare stukken. Een valkuil hierbij is wel dat we uitstekende planners zijn, maar hele slechte doeners. Maar al te vaak vallen onze veranderplannen in het water door triggers in onze omgeving. Je kunt het ook niet alleen zo schrijft Goldsmith, dus zorg voor ondersteuning (coaching) zodat je doet wat je van plan was. En die objectieve coachrol kan iedereen vervullen. Bijvoorbeeld een familielid aan wie je dagelijks rapporteert over je doelen, acties en resultaten. Voordeel van deze aanpak is dat we volgens de auteur uiteindelijk onze eigen coach worden. Omdat het we het spel snappen en situaties kunnen herkennen én voorspellen waarin de kans groot is dat we zullen afwijken van onze plannen.

Het proces van actieve vragen stellen en creëren van persoonlijke betrokkenheid gaat niet vanzelf, daarvoor is structuur nodig. Goldsmith is daar stellig over: zonder structuur geen verbetering. Maar het moet wel de juiste structuur zijn, die past bij de situatie en personen die daarbij betrokken zijn. Die structuur kan zitten in het gebruik van regels, lijstjes, spiekbriefjes of collegiale feedback. Die structuur moet ons bij de les houden juist op momenten dat het moeilijk wordt. Dat we geen zin meer hebben in lastige gesprekken, nemen van beslissingen, in tijdnood komen of vermoeid thuiskomen na een lange werkdag.

Het boek sluit af met een kort samenvattend vierde deel waarin Goldsmith zijn circkel van betrokkenheid nog eens toelicht: trigger-impuls-bewustzijn-keuze-gedrag-trigger. Het draait daarbij als eerste om bewust te zijn van wat er om je heen gebeurt. Vervolgens gaat het om het creëren van persoonlijke betrokkenheid om het gewenste gedrag te gaan vertonen. Waarna wij na verloop van tijd zelf een trigger worden: wij beginnen de omgeving te veranderen in plaats van dat die omgeving ons verandert.

Goldsmith heeft een goed leesbaar en praktisch boek geschreven over persoonlijke verandering. Insiders zijn dan ook enthousiast over het boek en de aanpak van Goldsmith. Zo lees je op en in het boek ronkende aanbevelingen van bekende auteurs en gedragsgoeroes zoals Manfred Kets de Vries, Ken Blanchard, David Allen en Ben Tiggelaar. De inzichten en aanpak van Goldsmith sluiten aan op de bevindingen van gedragswetenschappers zoals B.J. Fogg, van het Persuasive Technology Lab van Stanford University, die drie elementen benoemt voor het beïnvloeden van het gedrag van mensen: motivatie (motivation), gelegenheid (ability) en aanleiding (trigger).

Wat Goldsmith er aan toevoegt is een hele duidelijk aanpak waarmee je zelf aan de slag kunt en waarmee je de brug slaat tussen mooie intenties en daadwerkelijk doen (en volhouden). Ben je niet wie je wilt zijn, dan kan dit boek een goede eerste stap zijn voor verandering. Succes!