Mentoren op de achterkant van een bierviltje

Van de meer dan zestig boeken die Ken Blanchard op zijn naam heeft staan zijn er slechts twee volledig van eigen hand: een verhandeling over zijn spirituele bewustwording en een boek over golf. De rest heeft de leiderschapsdeskundige geschreven in samenwerking met reuzen op hun vakgebied, zoals Mark Miller van fastfood-keten Chick-fil-A, Don Shula, voormalig coach van het American football-team Miami Dolphins of, in het geval van zijn standaardwerk De one minute manager, de onlangs overleden motivatiespreker Spencer Johnson.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat Blanchard (78) uiteindelijk een project zou wijden aan de drijvende kracht achter zijn eigen persoonlijke groei: het mentorschap. Zijn co-auteur is ditmaal Claire Díaz-Ortíz, een Twitter-employee van het eerste uur die door Wired Magazine is omschreven als 'de vrouw die de Paus aan het twitteren kreeg'. Eigenlijk was het Ortíz die Blanchard benaderde om haar te helpen met haar ontwikkeling als sociaal ondernemer. Maar al snel werd duidelijk zij als sociale media-expert van in de dertig Blanchard net zo veel te leren had als hij haar.

Het resultaat is De one minute mentor, een how to in de vorm van een parabel die je, net als De one minute manager, in een paar uur wegleest. Om het makkelijk te maken hebben Blanchard en Ortíz hun handleiding opgedeeld in zes stappen waarvan de beginletters (althans in het Engels) samen het acroniem MENTOR vormen. Zoals veel projecten begint een succesvol mentorschap met het verwoorden van een duidelijke Missie. Vaak gaat het hier al mis. Veel mentors komen direct ter zake, zonder te kijken of het eigenlijk wel klikt met hun mentee. Het is volgens Blanchard constructiever om eerst in een vrijblijvend gesprek af te tasten of sprake is van een bepaalde zielsverwantschap die de samenwerking voeten kan geven. Pas dan kunnen je je gaan afvragen hoe je dat concreet gaan aanpakken. In deze Engagement-fase wordt vastgelegd hoe de interactie gaat plaatsvinden: wekelijks, maandelijks, telefonisch, op persoonlijke basis, of via skype of email? Bij de derde stap put de mentor in zijn of haar Netwerk om te zoeken naar mensen die de mentee verder kunnen helpen. Dat vereist een mate van wederzijds vertrouwen (Trust) om te voorkomen dat een van de betrokkenen misbruik maakt van de situatie. Het uiteindelijke doel van de mentoringrelatie is het creëren van persoonlijke of zakelijke groeikansen (Opportunities) voor de mentor of de mentee. Daarmee is het mentorschap nog niet voorbij: Blanchard pleit voor een fase van evaluatie en verlenging (Review and Renew), om vorderingen onder de loep te houden en de mentoringrelatie opnieuw te bevestigen.

Als dergelijke adviezen op een bierviltje kunnen worden samengevat, dan is dat geen toeval. De auteurs verdiepen zich bewust niet in lange, complexe theorieën of wetenschappelijk onderzoek dat inzicht kan geven in hoe het mentorschap bijdraagt aan de bottom line van een organisatie. In plaats daarvan formaliseert de One minute mentor wat veel mensen waarschijnlijk intuïtief al aanvoelen.

Oppervlakkig of niet, als fictieve business case die ruim baan geeft aan de mogelijke valkuilen van het mentorschap kan het boekje wel degelijk een raamwerk geven aan beginnende mentors en mentees. Zoals de titel al aangeeft (en de auteurs in hun voorwoord benadrukken): ‘de beste adviezen die wij ooit hebben gegeven of gekregen, namen niet meer dan één minuut in beslag.’