Mols en Vergunst geven een realistische kijk op de toekomst, vanuit een tecnologie-historisch perspectief. Geen opgewonden hype suggesties over hoe geweldig of afschuwelijk de wereld gaat worden. Ze laten zien dat de robot als medemens een logische volgende stap is in een lang ontwikkelproces.
De auteurs presenteren wetenschappers, bedrijven en toepassingen waar aan gewerkt wordt. Daarbij tonen ze niet alleen een beeld van de toekomst, maar ook de ‘struggle’ van wetenschappers om te komen waar we nu zijn. Vele toepassingen zijn hip, maar voegen weinig toe en verdwijnen na korte tijd weer naar de achtergrond. Andere toepassingen verrijken het menselijk leven of nemen ellende weg en zijn blijvend. Ze roemen vooral de kalme technologie, die haast ongemerkt mensen het leven laat leiden dat ze willen leiden.
Een belangrijk onderwerp in het boek is de vraag of een robot goed of slecht is. Die vraag is relevant omdat robots steeds meer beslissingen zelfstandig gaan nemen en daar ook naar gaan handelen. Een robot verschilt van AI omdat een robot ook fysieke handelingen kan uitvoeren. Zelfrijdende auto’s of automatische grensbewaking bijvoorbeeld. Er wordt met levendige voorbeelden een krachtig standpunt weggezet.
Het boek schetst ook de beperkingen die de technologie altijd, of nog hele lange tijd, zal blijven houden. Een prachtig voorbeeld uit het boek vond ik een voorleesrobot die eindeloos geduld heeft met kinderen. Alleen de kinderen hebben geen eindeloos geduld met de robot. Nadat het nieuwe eraf was, vonden de kinderen de robot saai. Uiteraard kan dit met meer AI en sensoren wel weer verbeterd worden, maar dat is alleen de moeite waard als het een oplossing biedt voor concrete problemen in het onderwijs of de thuissituatie.
Ik vond Hallo robot een geweldig boek en het heeft mij een beter beeld gegeven van een toekomstig leven met robots. Het is geschreven in een prettige toon en begrijpelijke taal. Mijn ‘take away’ uit het boek is dat de grootste beperking van AI en robots is dat zij geen betekenis kunnen geven. Ze nemen zaken waar middels sensoren. Ze kunnen ook de impact van hun gedrag waarnemen. Maar ze kunnen niet net als mensen de betekenis ervan doorvoelen. Betekenis geven vergt historisch en maatschappelijk perspectief. Dat is lastig te programmeren, omdat wij mensen zelf ook verschillen van mening. Sterker nog, veel mensen hebben of geen mening of kunnen moeilijk duiden waarop hun mening gebaseerd is. De mens en zijn maatschappij is een complex politiek geheel.
Over Ger van den Buijs
Ger van den Buijs is eigenaar van FiveDolphins.com, creatief denker en oplossingsontwerper. Daarnaast is hij spreker en auteur van Forget Reach, Start Selling.
