Rudy Vandamme schreef al een flink aantal boeken over coachen en ontwikkeling. In zijn nieuwste boek De vork komen al zijn kennis en ervaring samen in een methodiek voor persoonlijke en maatschappelijke ontwikkeling. ‘Het is een perfect model. Er is geen speld tussen te krijgen’, zo zegt hij zelf.

Vergeet de goeroes, de antwoorden op de meest essentiële vragen zitten in jezelf. Dat is de boodschap van Ludo Daems. Hij schreef een handleiding over hoe je die vindt in Passie is wie je bent. Wekelijks spreekt hij volle zalen met managers, politici en leiders tot op het hoogste niveau toe. ‘De mensen hebben er nood aan’, is dan ook de conclusie van de Vlaming.

Bij geen enkele beroepsgroep is het verschil tussen zelfbeeld en het beeld dat anderen van hen hebben zo groot als onder leidinggevenden, meent Jan Moen. En dat verschil is het grootst als het om essentiële leiderschapskwaliteiten gaat als openheid, communicatievaardigheden en toegankelijkheid. Persoonlijke eigenschappen dus, waar leiders veel te weinig aandacht aan besteden. ‘Wat meer zelfreflectie zou van veel managers een blauwe leider maken, in plaats van een groene of een rode’, zegt Jan Moen in Kleur bekennen.

Vergeet de goeroes, de antwoorden op de meest essentiële vragen zitten in jezelf. Dat is de boodschap van Ludo Daems. Hij schreef een handleiding over hoe je die vindt in Passie is wie je bent. Wekelijks spreekt hij volle zalen toe met managers, politici en leiders tot op het hoogste niveau. ‘De mensen hebben er nood aan’, is dan ook de conclusie van de Vlaming.

De stemming waarin we verkeren, kleurt onze waarneming van de wereld om ons heen. Wie in staat is de heersende ‘mood’ te beïnvloeden verkoopt zijn product beter en geeft zijn eigen organisatie een nieuwe impuls. Management- en marketingadviseur Susanne Piët beschrijft in haar boek Moodmanagement niet alleen wat het is maar ook hoe bedrijven er hun voordeel mee kunnen doen.

Kan het bedrijfsleven iets leren van de topsport? Die vraag wordt niet voor het eerst gesteld, maar de auteurs van Het waarom van succes (Jeroen Jansen, Herman Jansen en Marcel Rözer) hebben zich ingespannen om de vraag van alle kanten te belichten. Ze spraken zowel coaches als CEO’s en interviewden trainers en managementopleiders. Ze ontdekten een belangrijk verschil: waar in de topsport talentontwikkeling centraal staat, krijgt dat in het bedrijfsleven weinig en soms zelfs helemaal geen aandacht. ‘Daar wordt het vaak verward met carrièreplanning en dat is toch echt iets anders’, zegt Herman Jansen, een van de auteurs.

Het onderwerp is weer helemaal ‘hot’ deze dagen: er moeten meer vrouwen doorstromen naar de top. Mirella Visser stelt in De zijderoute naar de top dat vrouwen het vooral zelf moeten doen. ‘Ga niet zitten wachten op quotaregelingen of goedwillende topmannen, maar stippel je eigen route uit.’ Inzicht in je eigen talenten en kracht, maar ook de ongeschreven regels en politieke spelletjes op de werkvloer vormen daarvoor onmisbare bagage.

Fons van Dyck is directeur van het Vlaamse Think/BBDO en schrijver van het bekroonde boek Het merk mens. Eind 2007 merkte hij dat er een omslag gaande was in de tijdgeest. De energieprijzen bereikten recordhoogten en de dagelijkse boodschappen werden duurder. Consumenten gingen bezuinigen, maar bleven wél geld uitgeven aan biologische en ecologische producten. Dat fascineerde Van Dyck en hij wilde het fijne weten van dit consumentengedrag. Over de gevolgen van de crisis en de manier waarop die ons leven verandert schreef hij De kracht van wit.

Mensen nemen zichzelf als maatstaf. Wie voor het eerst leiding geeft, heeft de neiging zijn mensen zo aan te sturen zoals hij dat zelf het liefst heeft. Dat kan averechts uitpakken. Een goede leider houdt juist rekening met de menselijke verschillen, vinden Angela Talen en Sasja Dirkse-Hulscher. In Menskennis voor managers ontwikkelen ze daarvoor een model. M&L sprak met de auteurs.

Frank Haveman is merkstrateeg en als adviseur al jarenlang werkzaam in de wereld van de reclame en merkenbouw. In 2003 schreef hij het boek Een nijlpaard onder het tapijt over probleemmerken en de vraag hoe die te verbeteren zijn. Toen dat boek bijna af was, begon Haveman zich af te vragen wat eigenlijk het verschil is tussen sterke en zwakke merken. De vraag triggerde hem om deze vraag verder te onderzoeken. Tot zijn eigen verbazing kwam hij uit op de evolutieleer als nieuwe bril om naar reclame en merkenbouw te kijken. In Sneller naar het merkenparadijs noemt hij dat ‘evolutionary branding’.