Uit het transformatiemoeras // Zet aan tot nadenken

Het boek beslaat drie delen: afstand voor overzicht, de faalfactoren, en op weg naar een nieuwe realiteit, waarbij de vijf faalfactoren de kern van het boek vormen.

In het eerste deel gaat de auteur in op het belang van afstand houden (de hele olifant) met daarin aansprekende voorbeelden van digitale transformaties bij Stena line (artificial intelligence), McLaren (data-analyse) en Philips (interactie met het ecosysteem). Vervolgens schetst de auteur de uitdagingen van digitale transformaties en de verschillende stadia van digitale transformatie waarin organisaties zich kunnen bevinden (digitale reparatie, digitale optimalisatie, digitale optimalisatie op grote schaal en de digitale transformatie als lerende organisatie).

Het tweede deel faalfactoren gaat in op de vijf faalfactoren. Wat zijn de faalfactoren, welke problemen liggen hieraan ten grondslag en welke oplossingsrichtingen kunnen gekozen worden om deze faalfactoren te omzeilen: het ‘red queen effect’ (steeds harder rennen om op dezelfde plek te blijven, ‘penny wise, pound foolish’ (focus op de technologie in plaats van echt waarde toevoegen), ‘laat duizend bloemen bloeien’ (geen of te weinig visie vanuit de top en te veel bottom-up initiatieven), ‘grote mond, slappe knieën’ (de bestaande organisatiestructuur en –cultuur werken de transformatievisie tegen), en ‘bad karma’ (je blindstaren op de klant in plaats van waarde toe te voegen aan het ecosysteem).

Het laatste deel, Op weg naar een nieuwe realiteit, komt wat mij betreft het minst uit de voeten. Het beschrijft onder andere een raamwerk om te leren van medewerkers (eigen onvermogen uitvergroten, verborgen regie voeren, tough collaboration en leren van mislukkingen). Daarnaast komt de strategie aan bod. Innoveer je los van de organisatie (speedboot) of geef je ruimte aan experimenten en mislukkingen (olietanker). Hierbij kan klein en wendbaar wellicht groot en langzaam verslaan maar groot en redelijk snel verslaat iedereen.

Het laatste hoofdstuk, De mens als zwakste schakel, gaat onder andere in op deep learning, artifical intelligence en neurowetenschappen aan de hand van een aantal sprekende voorbeelden zoals chatbots en virtuele influencers. Waarbij ik de aantekening maak om niet in faalfactor twee, ‘penny wise, pound foolish’, te stappen. Neemt niet weg dat dit boek je laat zien dat digitale transformaties enerzijds noodzakelijk zijn en anderzijds niet onderschat moeten worden. Een aanrader, het zet aan tot nadenken.